Coaching is een uiterst doeltreffende manier om uw prestaties te versterken en te verbeteren. Coaching is ook een uiterst efficiënt proces, omdat het tot de kern doordringt van de werkelijke uitdagingen waarmee mensen worden geconfronteerd. Elk individu of team dat gecoacht wordt, zal na verloop van tijd meer van zijn potentieel ontwikkelen, omdat coaching resultaatgericht is, niet activiteitgericht. Coaching gaat ook over het ontwikkelen van een effectief actieplan, commitment en focus.
Wat is het verschil tussen coaching en opleiding ? Terwijl bij opleiding en andere op informatie gebaseerde interventies het verwerven van informatie over een onderwerp centraal staat, gaat het bij coaching om het aanleren van vaardigheden om veranderingen in het gedrag van individuen of teams teweeg te brengen. Coaching maakt gebruik van een doeltreffend “whole brain” proces, de ontwikkeling van nieuwe vaardigheden van het individu of het team, en theotinentie. Om dit punt duidelijker uit te leggen, zullen we een verhaal gebruiken, dat ons allen bekend is.
Een verhaal over de effectiviteit van teamwork in een sportteam
Enkele jaren geleden bood de evenwichtige coach in vele profploegen de hemel betaald, maar toch gemakkelijker zal zijn dan de volledige hel. Zijn doel was om een club die op het randje van faillissement stond naar bijna bankzittende superteams te brengen. Zijn aanpak was, volgens dezelfde redenering, een harde verkoop op ego en buy-in, dialogen, hard werken en hoge prestaties. Hij verspilde geen tijd door te praten over de implicaties van een mislukking in het geval, bijvoorbeeld, het team ernstig versplinterd zou raken door gespleten leiderschap of medewerkers die ervoor kozen te vertrekken. Hij concentreerde zich op het opbouwen en ondersteunen van een cultuur, om ervoor te zorgen dat het team zijn focus behield, terwijl hij voorstelde dat het eigenaarschap van het team idealiter zou worden uitgebreid naar de coachingstaf om de integriteit van het team te behouden. In de praktijk klonk het heel goed.
Een “vorig leven” coach heeft misschien absoluut geen interesse in u persoonlijk, en richt zich vooral op uw potentieel als coach. Geen enkele aanwijzing, aangezien wij, als managers of leiders, bijna in verlegenheid worden gebracht als we toegeven een gemiddelde manager te zijn. Communicatie is altijd zo essentieel, vooral in de zakenwereld. De coach-coachee relatie, in dit geval, was in vroegtijdig verval, het team dat failliet was dreigde voorgoed de deur uit te gaan. De aanwijzingen waren dat ze de overnamekosten en dergelijke konden opkrikken, maar de gedachte was toen dat ze buy-in en commitment wilden via een TV-contract. In theorie zou het hele team en het management bezig moeten zijn met “plannen voor de toekomst”, maar in de praktijk was het daadwerkelijke commitment er niet. De manager had zijn team ook teooooh en ahagain blootgesteld en dit kon hen in de problemen brengen, maar ik dwaal af…
De eigenaar van het gelukkig failliete team bood toen een supercontract aan, ter waarde van honderdduizenden dollars, maar kon wel maaltijdtijd leveren. Het gezeur vermenigvuldigde zich met als gevolg dat de manager zijn eigen aanzien beschadigde ten overstaan van zijn eigen collega’s. Zijn houding leek te zijn “escaleer door!”, hoewel het een maar al te vaak gebruikte tactiek was. Het idee is dat de omvang van de cheque, door de “veiligheid” van de portefeuille te verhogen, je onder druk zou zetten om de manier waarop je dingen deed te veranderen. De systemen die erbij zouden moeten komen, zoals opslagruimte, koelapparatuur, foodservice enzovoort, zouden beredeneerd genoeg zijn voor “business-as-usual”. Ze hadden zoveel rook en spiegels om zich heen, dat ze klaar waren voor een brand die hen in het algemeen zou kunnen doden. En, het zou een exotisch onaantrekkelijk persoon als de eigenaar van het team, met een onophoudelijke behoefte om de irn ow nog functioneren, met zijn inzet ondanks al die uiterlijke tekenen van het tegendeel, om zo’n brand.
Dit is typische coaching in de praktijk op het hoogste niveau, vaak over het hoofd gezien en in het slechtste geval in onbelangrijke taken. De coach zit in wezen achteraan op de bank in het beste geval, en moet van de senior manager een veroordeling krijgen voor de goede coachprestaties van zijn staf. Zo’n situatie betekent waarschijnlijk dat de coach uit hoofde van zijn functie druk in gesprek is met zijn staf, en in zo’n gesprek misschien een Facebook-verbinding maakt of een e mail stuurt naar een oude vriend. Maar het is alsof ze werken aan grotere en sterkere systemen door te onderwijzen, te dicteren en te bardoeën.
Nu komt het weer terug op de twee kanten van de medaille. De coaching gaat meestal over het creëren van een betere werkrelatie tussen de manager en de coachee, of, om in coachingstermen te spreken, de leider in het team wil resultaten zien, en de leiderloze coach, gaat maar wat aanrommelen. Jij bent in dat geval de manager, er wordt van je verwacht dat je leiding geeft, de systematische training ontwikkelt, het extra uur voor de sportschool uittrekt, sterk en snel bent, het eten opeet. Een heleboel andere dingen. Maar het rendement van je “harde werk” moet meer zijn dan de tijd die het kostte om aan de top te komen, en verder.
lees meer: