De therapeut gebruikt meestal technieken om de weerstand op te heffen, die met behulp van de counselor de blokkades en beperkingen, die in iemands onbewuste geest verborgen zijn, van waaruit deze persoon negatief functioneert, naar de oppervlakte brengt. Dit gedrag begint meestal al heel vroeg in het leven als een verdedigingsmechanisme om de persoon te beschermen tegen overweldigende emotionele ervaringen.
Een therapeut zal meestal gebruik maken van systematische sonderingstechnieken waarbij hij of zij onderdrukte gevoelens naar boven brengt. Op deze manier leert de persoon om te gaan met haar of zijn onderdrukte kwesties en haar of zijn verleden. Dit kan op een rustige manier gebeuren, of de persoon kan in een positie worden gebracht waarin negatieve gevoelens zoals wrok, zelfmedelijden, afgunst, jaloezie en schuld naar boven komen.
Onze emoties spelen immers een fundamentele rol in hoe wij functioneren. Zij bepalen hoe wij ons tot anderen verhouden en hoe wij ons tot onszelf verhouden. Gevoelens hebben een hele, soms democratische, invloed op ons. Ze leiden ons in de richting van verdedigingsmechanismen, soms behulpzaam, soms disfunctioneel. Zodra de superprojector of het superkarakter is geïdentificeerd, kan een therapeutische interventie erop gericht zijn het karakter en zijn of haar gevoelens in dialoog te brengen.Bijvoorbeeld, in het opsommen van alle redenen waarom een persoon zich gedraagt zoals hij of zij doet, leer je met een therapeut te vragen naar de gevoelens van een persoon. De therapeut gebruikt deze informatie om ongunstig te luisteren naar de manieren van de persoon.
Soms maken mensen zichzelf in manuele therapie ziek door overdreven, gestoorde of boze gedachten uit te spreken. De beste troosters en bewakers van de psyche van de persoon zijn vaak de therapeut en de patiënt. Dus in een poging om deze persoon in slaap te sussen, kan de therapeut de negatieve gedachten categoriseren, als niet helpend, disfunctioneel of zelfs kwaadaardig. Hij of zij probeert dan te vertrouwen op deze gedachten die de persoon voeden of troosten, in veel gevallen en men kan ontdekken dat hij of zij zich ziek voelt op veel van de plaatsen waar de niet-helpende gedachten zouden kunnen binnenkomen.
Ook leert de therapeut bij sommige patiënten de verschillende zelven, het superepad, te scheiden van de persoon. Hierdoor leert de persoon verder te gaan met het leven zonder bepaalde destructieve gevoelens te hoeven ontkennen of tegen te werken. Een persoon die zichzelf als slachtoffer ziet, heeft vaak automatische mechanismen om anderen naar beneden te halen. Hij of zij heeft in de loop van vele mislukkingen geleerd de mensen om hem heen naar beneden te halen. Totdat mensen hun zelf-saboterende ‘programma’s’ onderzoeken, vinden zij het vaak onmogelijk om zich ‘af te stemmen’ op de waarheid, en kopen zij in illusies. Vaak heeft men hulp nodig om met bepaalde feiten in het reine te komen. Vooral in relaties is het, om zichzelf te begrijpen, vaak nuttig om de partner te kennen. Het onbewuste van de persoon fungeert vaak als een soort ‘spirituele Variety arrested’ in de relatie. De therapeut kan toegang krijgen tot het onbewuste van de patiënt met behulp van wat hulp. Zodra bewuste gevoelens, gevoelens van ontoereikendheid en angst en bezorgdheid zijn onderzocht en gepresenteerd, begint de therapeut dan te werken aan enkele van de kernproblemen die vaak menselijk succes beperken.
Therapie, of het nu met één persoon is of met een groep, in het huwelijk of met een groep, is in de eerste plaats psychotherapie. Dan wanneer het individu of de therapeut een niveau van ‘trofeeën’ heeft verworven – echte waarde die wordt geëerd en gerespecteerd – kan de essentiële dynamiek van de relatie worden aangenomen. De behandeling van het individu of de therapeut als de verwekker is de eerste stap naar het helen van een ongelukkige relatie. De individuele persoon brengt de problemen die aan de orde zijn naar voren en ziet heel vaak wat hij of zij in het leven dan nodig vindt om verder te gaan van de patiënt. In therapie komen de twee tot een begrip en tot een coöperatief compromis over de kwesties die aan de orde zijn. Zodra zij in staat zijn het probleem te zien zoals het zich voordoet, kunnen zij het aanpakken. Om therapie te laten werken, moeten het individu en de therapeut het er echter over eens zijn dat alle problemen moeten worden gepresenteerd en in detail moeten worden onderzocht. Dit is een oneindigheidstechniek – een hoogtepunt van inzicht in de hele persoon (zoals in de situatie van een vlinder). Het subject volgt dan, zoals hij het ziet.
Iedereen heeft een innerlijk kind dat naar de oppervlakte wil komen en geheeld wil worden. De therapeut, wanneer hij of zij hiermee begint, begint gewoonlijk met het werken aan kernkwesties die dicht bij de wortel van het innerlijke kind liggen. Onbewust, schijnbaar opgesloten in het onbewuste, maar toch, aanwezig, is het innerlijke kind en de kwesties die dit innerlijke kind ophangt in de tijd. Dus het innerlijke kind ziet deze therapeut en is vaak de eerste die naar boven komt. Het is alsof, vanuit een diepgewortelde, bijna niet erkende kernplaats, dit innerlijke kind, (dat is meestal wat ze zijn en nog steeds is weer verborgen voor de persoon als hij of zij haastig de kamer verlaat).
lees meer: